Nasz Wirtualny Świat
Wędrówki po Polsce i inne takie...
|
|
|
|
Sandomierz 2020
21 - 23.02.2020
Krótki wypad do Sandomierz i oczywiście co nieco po drodze.
Dzień 1-szy:
Bodzentyn
Ruiny zamku biskupiego
Zamek zbudowany w II połowie XIV wieku z inicjatywy biskupa
krakowskiego Floriana z Mokrska na miejscu spalonego drewnianego dworu
wybudowanego przez biskupa Jana Bodzanta.
Murowany zamek z wysoką wieżą
i więzieniem w podziemiu został włączony w obręb fortyfikacji miejskich
Bedzentyna.
Na przestrzeni wieków wielokrotnie był rozbudowywany i przebudowywany a
pracami kierowali niejednokrotnie znani architekci.
Zamek opustoszał w
1815 roku. Podobnie jak w przypadku innych zamków wkrótce stał się
źródłem budulca dla okolicznych mieszkańców.
W 1902 roku obiekt uznano za zabytek i obecnie jest zabezpieczony jako
trwała ruina.
Sandomierz
Wieczorny spacer po Sandomierzu.
Dzień 2-gi:
Sandomierz
Restauracja i noclegi "Grill Solo"
tu się zatrzymaliśmy
Wąwóz Świętej Królowej Jadwigi w Sandomierzu
około półkilometrowy wąwóz lessowy położony w południowo-zachodniej części miasta.
Maksymalna wysokość u jego wylotu wynosi ponad 10 m.
Z wąwozem wiąże się legenda o rękawiczkach Królowej Jadwigi, która miała często odwiedzać to miejsce.
Wraz z sandomierską starówką, średniowiecznym układem urbanistycznym
miasta oraz Wąwozem Piszczele stanowi sandomierski historyczny zespół
architektoniczno-krajobrazowy wpisany na listę pomników historii.
Zamek
wzniesiony na skarpie wiślanej w Sandomierzu przez Kazimierza III Wielkiego, rozbudowany w XVI w. od 1986 na zamku mieści się Muzeum Okręgowe w Sandomierzu.
W zamkowym muzeum można znaleźć takie eksponaty jak replika korony hełmowej Kazimierza Wielkiego, Nautilus – srebrny puchar z czaszą z muszli głowonoga łodzika z I połowy XVII w.,
żeliwne działo artyleryjskie o małym zasięgu z XVII w. czy fotografia pisarza Jarosława Iwaszkiewicza z jego odręcznym podpisem.
Bazylika katedralna Narodzenia NMP
Gotycki kościół wzniesiony ok. 1360. Przebudowywany w późniejszym okresie. Wyposażenie wnętrza późnobarokowe i rokokowe. W katedrze znajdują się liczne nagrobki.
Niestety nie udało nam się obejrzeć wewnątrz.
Pierścień z krzemieniem pasiastym (kamień optymizmu)
Jedyny to chyba na świecie pomnik pierścienia. Znajduje się na placu przed magistratem i budynkiem Rady Miasta
- ul. Zamkowa 2.
Ucho igielne
Furta Dominikańska zwana również Uchem Igielnym jest ostatnią istniejącą furtą w muchach obronnych Sandomierza.
Znajdziemy je przy ul. Zamkowej.
Brama Opatowska
gotycka brama wjazdowa z 2 połowie XIV w., w XVI w. zwieńczona renesansową attyką.
Sandomierski rynek
Pochyły rynek a na nim:
Podziemna trasa turystyczna - połączony w trasę turystyczną zespół dawnych miejskich piwnic i składów - Rynek 10
Gotycki ratusz z XIV w. rozbudowany i zwieńczony attyką w XVI w. Wieża została dobudowana w XVII wieku.
Zabytkowa studnia
Rzeźba Zakotwiczone Niebo
Kamienica Oleśnickich
Mały rynek
Kozie Schodki
Schodki prowadzące od Wisły do starego miasta, opadają zakosami w dół nadwiślańskiej skarpy, łącząc ulicę Boczną Długosza z ulicą Rybitwy, położoną 23 m niżej.
Dzień 3-ci: powoli wracamy
Ujazd
Zamek Krzyżtopór
Ruiny ogromnej, monumentalnej, ufortyfikowanej rezydencji magnackiej Ossolińskich z XVII wieku, położone w niewielkiej miejscowości o nazwie Ujazd, na Wyżynie Sandomierskiej.
Była to największa budowla pałacowa w Europie przed powstaniem Wersalu. Od 2018 ma status pomnika historii.
Ciekawostka: zamek miał posiadać 4 baszty, 12 sal, 52 komnaty i 365 okien - analogicznie z układem pór roku, miesięcy, tygodni oraz dni w roku kalendarzowym.
Szydłowiec
Zamek
Dawna gotycko-renesansowa siedziba rodu Szydłowieckich i Radziwiłłów.
Zamek wzniesiony w latach 1470-1480 na miejscu dawnego grodu. W latach 1515-1526 przebudowany i rozbudowany w renesansową rezydencję. W latach 1619-1629
miała miejsce kolejna przebudowa zamku w stylu późnorenesansowym i barokowym.
Drzewica
Ruiny zamku
zamek zbudowany w latach 1527-1535 z inicjatywy arcybiskupa gnieźnieńskiego Macieja Drzewickiego w stylu gotycko-renesansowym. Zlokalizowany
na skraju miasta, nad rzeką Drzewiczką został otoczony dwiema fosami i dzielącym je wałem ziemnym.
Spłonął w 1814 r. i od tej pory pozostaje w ruinie.
UWAGA! Bardzo prosimy o niewykorzystywanie zdjęć bez zgody autorów!!!
© Foczka 2019- |